Instrumenten in Spanje: de doedelzak

De doedelzak is een instrument, dat rond 200 v. C. ontstaan is in wat nu India en Pakistan is. Door handel en oorlogsvoering is het langzamerhand verspreid over eerst het Midden-oosten en later Europa. Het is daar vooral in Keltische gebieden in de cultuur gebleven -in Bretagne, Schotland, Ierland en het Spaanse Galicië- maar ook in landen als Zweden wordt het nog altijd in de volksmuziek gebruikt. >>Lees verder.

Jazz in Spanje, typisch Spaans

Jazz heeft als muzieksoort in Spanje nooit echt grote successen kunnen vieren. Misschien daardoor heeft het er een geheel eigen taal kunnen vinden, in een mengeling met een muzieksoort, die de identiteit van de Spanjaard voor een groot deel bepaalt, de flamenco. Zo zouden van origine pure jazz-musici als saxofonist Jorge Pardo, contrabassist Carles Benavent en de pianist Tete Montoliu de jazz samenkomen flamenco-musici als Paco de Lucía en een geheel eigen stijl ontwikkelen: de 'Flamenco Fusión'. >>Lees verder.

Peret, de Catalaanse rumba en 'Borriquito'

De Spaanse zanger Peret is in Nederland en België bekend geworden dankzij zijn hit 'Borriquito' in 1971. Met dat nummer stond hij in Nederland 7 weken nummer één in de Top 40 en in België 6 weken in de Radio 2 Top 30. In Spanje zelf was hij toen al sinds het begin van de jaren 60 bekend als 'de koning van de Catalaanse rumba'. >>Lees verder.

Paco de Lucía, vernieuwende invloeden binnen de flamenco

Op 25 februari 2014 overleed de wereldberoemde Spaanse gitarist Paco de Lucía. Hij werd op 21 december 1947 in Algeciras geboren als Francisco (Paco) Sánchez Gómez. Zijn vader was de flamencogitarist Antonio Pecino Sánchez (1908-1994), bekend geworden onder de naam Antonio de Algeciras. Zijn oudere broer José (1945) is 'cantaor' (flamencozanger), en bekend onder de naam Pepe de Lucía, en ook een andere broer Ramón (1938-2009) was flamencogitarist, met de artiestennaam Ramón de Algecíras. Paco de Lucía, waarbij de laatste naam refereert aan zijn moeder, Lucía Gómez, groeide op in de 'barrio mestizo de La Bajadilla', een arme zigeunerwijk in Algeciras. >>Lees verder.

De muzikale salades van Mateo Flecha

Mateo Flecha 'el Viejo' (Prades, 1481-Monasterio de Poblet, 1553) studeerde muziek in Barcelona, waarschijnlijk bij een meester genaamd Joan Castelló. Na zijn studie werd hij in 1522  zanger in de kathedraal van Lleida (Lérida). Een jaar later werd hij er kapelmeester. Na 1525 moet hij in Guadalajara terecht zijn gekomen, waar hij in dienst kwam bij Diego Hurtado de Mendoza (1461-1531), de toenmalige 'Duque del Infantado'. Daar heeft hij zes jaar voor gewerkt. >>Lees verder.

'Tuna', eeuwenoude studentenfolklore

De 'Tuna' is een folklore, die stamt uit het Spanje van de vroege middeleeuwen. In die periode trokken studenten in groepen van de ene leermeester naar de andere. Onderweg zochten zij bij gebrek aan financiele middelen onderdak en voedsel bij kloosters en herbergen. Meestal kregen ze dan (wat gewoonlijk was voor de armen) een soep, getrokken van de resten van de maaltijden van de vorige dag, 'sopa boba (dome soep) genaamd. Daarvandaan komt hun oorspronkelijke naam 'sopistas'. Als vorm van betaling werden dan liedjes gezongen, meestal begeleid door gitaren en 'bandurrias' en waarbij liefde en jonkvrouwen bezongen werden. >>Lees verder.

De sopraan Montserrat Figueras overleden

23-11-11. Vandaag is de Catalaans-Spaanse sopraan Montserrat Figueras (Barcelona, 15 maart 1942) op 69-jarige leeftijd aan kanker overleden. Ze was gespecialiseerd in Middeleeuwse muziek, Renaissance- en Barokmuziek.

In 1966 begon Figueras haar zangstudie, samen met haar zuster Pilar. Al op jonge leeftijd nam ze deel aan het 'Ars Musicae' de Barcelona, een Catalaans ensemble voor middeleeuwse muziek, en werkte o.a. samen met de dirigent Enric Gispert. In 1974 richtte ze in Basel, waar ze op dat moment studeerde, het ensemble Hespèrion XX -later Hespèrion XXI- op, samen met haar man Jordi Savall (1941), die ze in 1967 had leren kennen, Lorenzo Alpert en de luitspeler Hopkinson Smith (1946). Daaraan nam ze deel als soliste en vertolkster van opgedoken partituren. Later richtte het echtpaar nog twee andere ensembles op, 'La Capella Reial de Catalunya' en 'Le Concert des Nations' en een platenlabel, Alia Vox.

Hun zoektocht naar muziek uit de Renaissance en Barok kwam uit op vele opnames, waarbij vooral gezocht werd naar een historische interpretatie van deze stijlen. Figueras' vitale stem staat inmiddels op meer dan 60 CD's, Ze ontving daarvoor talloze nationale en internationale prijzen. Het echtpaar trad ook regelmatig op met hun kinderen, Arianna en Ferrán.

Chambao, electronische flamenco

Het muziekgenre van de flamencogroep Chambao, valt onder diezelfde naam als het album, waarmee het debuteerde, 'Flamenco Chill', of 'flamenco electrónico´(electronische flamenco) of ook wel 'Nuevo flamenco'. Het is een combinatie van electronische muziek en flamenco. De groep werd ontdekt en aanvankelijk geproduceerd door de in Bogotá (Colombia) geboren Nederlandse musicus Henrik Takkenberg (1967-2006), eerder ook bekend van diverse filmmuziek.

>>Lees verder.

Manuel de Falla, het Spaanse in de klassieke muziek

Eén van de leraren, die Manuel de Falla als jongeling had aan het conservatorium, was Felipe Pedrell, een belangrijke naam binnen de wereld van de zg. zarzuela, de Spaanse versie van de opera, of beter operette. Onder diens invloed raakte De Falla geïnteresseerd in de autochtone Spaanse muziek, waaronder de flamenco van de Spaanse zigeuners. De invloed van deze muzieksoort is kenmerkend voor bijna zijn hele oeuvre.

>> Lees verder.